Oriana liep 7 weken stage via TAPAS vzw in de school van de Comunidad Educativa para la Vida. Het is een school in Chilimarca voor kinderen tussen de 7 maanden en 8 jaar oud. De school telt momenteel ongeveer 180 kinderen, verdeeld over 7 klassen:
- Primeros pasitos (6 maanden-2 jaar)
- Taller maternal (2-3 jaar)
- Taller inicial (3-4 jaar)
- Pre-Kinder (4 jaar)
- Kinder (5 jaar)
- Primero (6 jaar)
- Segundo (7-8 jaar)
De missie van de school is om een educatieve gemeenschap te vormen waarin kinderen zich optimaal kunnen ontwikkelen, zowel cognitief als sociaal-emotioneel. De Comunidad Educativa para la Vida is meer dan een school alleen, we kunnen echt spreken van een gemeenschap met ook andere projecten. In de school werken ook psychologen en sociaal werkers die bijvoorbeeld zwangere vrouwen begeleiden en hiervoor worden onder andere workshops gegeven zoals yoga om de stressniveaus te verlagen. De ouders van de kinderen in de school dragen ook een steentje bij in de school door mee te helpen in de keuken en zijn in het algemeen meer betrokken in de school dan dit in België zou zijn.
De school vindt het belangrijk om te zorgen voor de ontwikkeling van de kinderen op verschillende vlakken: sociaal-emotionele ontwikkeling, cognitieve ontwikkeling, ontwikkeling van zelfsturing en de fysieke ontwikkeling. Er wordt onder andere ingezet op gezond eten voor de kinderen. Het eten is vegetarisch en elke middag wordt er voor de kinderen en leerkrachten soep en een hoofdschotel klaargemaakt door de kok Julia en haar team in de keuken.
Tijdens haar eerste stageweek heeft Oriana vooral geobserveerd en meegeholpen in de klassen. Tijdens de tweede stageweek heet ze besloten welke kinderen ze individueel wou gaan opvolgen en is ze gestart met het voorbereiden van groepsactiviteiten zoals een sessie Shernborn of Krullebol. Omdat er geen ergotherapeut aanwezig is in de school kan gezegd worden dat het een uitdaging is om keuzes te maken en te vertrouwen in eigen kennis en mogelijkheden. In stageweek 7 heeft Oriana in de school wel helemaal haar weg gevonden en verliep alles vlot, Het is zeker een heel leerrijke ervaring.
Tibo Liep stage onder begeleiding van TAPAS vzw Fedasil Machelen, een opvangcentrum voor asielzoekers in België die in afwachting zijn van de beslissing over hun procedure. Het is een toffe en leerzame ervaring, waarbij hij dagelijks in contact kom met de bewoners. De interactie met mensen uit verschillende culturen maakt het werk hier bijzonder boeiend.
Op 14 februari was het Valentijnsdag, er werd een groot evenement georganiseerd in het centrum. Er waren tal van activiteiten, zoals dansen, knutselen en een quiz over seksualiteit in België. Die quiz had Tibo zelf samengesteld, met vragen en uitleg over Valentijn, liefde, de Belgische regelgeving en seksuele bescherming. Het was voor Tibo interessant om met bewoners uit verschillende landen in gesprek te gaan en te ontdekken hoe hun opvattingen en gewoontes verschillen van die van ons.
Naast activiteiten en gesprekken met bewoners heeft Tibo ook fysiek de handen uit de mouwen gestoken. De fitnessruimte, die een tijdlang gesloten was door een ingestort dak, mocht hij samen met de bewoners volledig opnieuw inrichten. Dit was een hele klus, maar het resultaat was het meer dan waard! Het gaf hem veel voldoening om te zien hoe de bewoners de ruimte nu fanatiek dagelijks gebruiken.
Dixit Tibo na 5 weken stage:
“Mijn stage bij Fedasil Machelen biedt me elke dag nieuwe inzichten en ervaringen. Ik kijk ernaar uit om de komende weken nog meer te leren en bij te dragen aan het welzijn van de bewoners. De Ramadan is officieel begonnen en ik ben benieuwd wat voor invloed dat dit zal hebben op het asielcentrum en de bewoners, de kans is groot dat ik meer activiteiten later in de dag zal plannen!”
Ondertussen zit Bie haar stage erop. Ondertussen heeft ze ook nog verschillende activiteiten aangeboden aan de (jong)volwassen in het centrum en zijn er ondertussen ook heel wat feesten gepasseerd (bv. Sinterklaas, nieuwjaar). Ze was op voorhand benieuwd of deze zaken gevierd werden. En wat bleek: ze slaagden er mooi in om er onvergetelijke feestjes van te maken binnen het centrum zonder dat iemand zich uitgesloten voelt. Dit doordat er geen accent wordt gelegd op de ‘oorsprong’ van het feest, maar wel het doel: fijn samenzijn!
Koerdische band op bezoek ter opvrolijking van de oudejaarsreceptie, wensboom eindejaarsfeest, Vooral de voorbereiding van deze feesten, waarbij bewoners in gelijkwaardigheid kunnen bijdragen aan een leuke activiteit, was heel kostbaar!, de aantrekkingskracht van blokken, een uitdaging en spelende mensen in actie!, Creatieve vruchten.
Dixit Bie:
“Ik heb heel veel geleerd, van een Iraaks kaartspel tot het waarderen en zelfs omarmen van onverwachtheden. Begrippen zoals veerkracht, occupational deprivation en use of self kregen weer wat extra dimensies.”
Dank voor jullie bijdrage vanwege TAPAS vzw.
Luc