Haar verhaal:

Ik werk nauw samen met de buurtwerkers, de verantwoordelijke voor de scholenwerking en opleiding en het teamlid dat instaat voor de activering van de jongeren van 18 tot 21 jaar. In het kader van mijn Bachelorproef ontwikkel ik een tool om het interdisciplinaire activeringstraject van jonge asielzoekers in opvangcentra te ondersteunen. Ik kwam tijdens mijn eerste stageweek al in contact met personen met een psychosociale kwetsbaarheid die geconfronteerd worden met onder andere occupational injustice en occupational deprivation. De bewoners ervaren en formuleren dus veel noden. Het feit dat er in Fedasil geen ergotherapeuten werken, vormt voor mij een uitdaging. Het is dus belangrijk om mijn weken goed te structureren, accenten te leggen en op tijd mijn grenzen aan te voelen. De komende weken zal het mijn doel zijn om in samenspraak met het team de meest ergotherapeutisch relevante hulpvragen te selecteren en deze te koppelen aan mijn eigen talenten en competenties als ergo in wording. Ik neem jullie graag mee doorheen dit proces. Tot snel!

PS: Tijdens het pendelen met de trein lees ik het boek ‘De knikkers van Qadir – Het waargebeurde verhaal van een man op de vlucht’. Echt een aanrader!

Gedurende mijn stage in Fedasil Machelen heb ik de eer om samen met drie enthousiaste vrijwilligsters vorm te geven aan ‘De Vrouwenclub’. Op tweewekelijkse basis komen de vrouwen die verblijven in het opvangcentrum samen voor verschillende laagdrempelige activiteiten, zoals juwelen maken, intercultureel koken, spelletjes spelen… En op vrijdag 8 maart: een verrassingsuitstap voor *Wereldvrouwendag*!

De deelneemsters krijgen de kans om in een informele context hun Nederlands te oefenen, hun sociaal netwerk uit te breiden, hun talenten in te zetten en zo te genieten van een betekenisvolle dagbesteding. Mijn ergotherapeutisch relevante to do: kwetsbare alleenstaande moeders samen met hun kinderen activeren richting participatie aan een weekendje weg tijdens de paasvakantie.