Saar, Ines en Marissa, drie studenten ergotherapie, deden opeenvolgend een participerende observatiestage van een week in DoucheFLUX. Dit is een organisatie die verschillende diensten biedt aan dak- en thuislozen te Brussel. TAPAS associatie samen met de opleiding ergotherapie van de Odisee Hogeschool te Brussel startten dit jaar de samenwerking met dit initiatief.
Het werd een enorm leerrijke en interessante stage voor onze studenten. Als ergotherapeut moet je out of the box kunnen denken. De studenten draaiden zowel mee aan de balie, deden mee de straatrondes, assisteerden bij de douches en organiseerden er ook verschillende activiteiten.
Woensdagvoormiddag bijvoorbeeld , een uitsluitend vrouwendag in DoucheFlux, werden onder andere juwelen gemaakt. Werken aan een positief zelfbeeld was het doel. Dit was een enorm succes. Enkele vrouwen maakten juwelen voor zichzelf, andere staken het in een zakje om aan hun kinderen of vriendinnen te geven. Een andere activiteit was het maken van een zelfportret. Dit was erg confronterend maar tegelijkertijd ook heel inspirerend.

Enkele punten die de studenten hebben geleerd:
– Als ergotherapeut moet je out of the box kunnen denken. Nieuwe kansen zien en grijpen is belangrijk.
– Op sommige momenten moet je ‘Ik, als ergotherapeut’ kunnen vervangen door ‘Ik, als persoon’.
– Occupational deprivation is in deze doelgroep enorm aanwezig terwijl occupational balance hier juist niet aanwezig is.
– Tijdens een activiteit is het product van de activiteit niet belangrijk, maar het proces hiervan (het meedoen met de activiteiten en de gesprekken die hieruit voortkomen).
– Tijdens een activiteit is het heel belangrijk om een veilige context te creëren zodat iedereen zich op een rustige manier kan uiten.
– Ik mag beide handen kussen dat ik alle kansen heb gekregen en ben opgegroeid in een warm huishouden.
Marissa liet zich verleiden tot het schrijven van een klein gedicht, geschreven vanuit het perspectief van de dak- en thuislozen die ze sprak:
– Je veux voler, mais mes pieds touchent toujours le sol .
– J’ entends les gens parler du gouvernement en Belgique alors que j’ai dû fuir une guerre.
– J’entends les gens parler du vent froid, alors que je ne le sens plus.
– J’entends les gens parler d’une querelle de famille, alors que je ne connais pas ma famille.
– J’entends les gens parler des tomates qu’ils n’aiment pas dans leur sandwich, alors que je n’ai pas mangé de tomates depuis des années.

Ines rapporteert ons haar ervaring met de straatronde : « Tijdens de straatronde kwam ik veel interessante personen tegen met elk hun eigen verhaal. Wat opviel was dat de personen allemaal heel dankbaar zijn voor het tasje koffie en de babbel. Ze geven zelf ook aan dat het hen deugd doet om eens met iemand te kunnen praten. Dit lijkt voor ons maar een klein gebaar maar voor hun betekent dit enorm veel.”

Saar meldt: Het was een unieke en leerrijke ervaring. Samen zoeken ze nu verder uit wat een specifieke meerwaarde ergotherapeuten kunnen hebben in een dergelijk niet traditioneel werkdomein.

Alle drie zijn ze heel blij met de kans om een compleet nieuwe doelgroep te hebben mogen leren kennen. Dit was voor hen niet alleen een leerrijke ervaring op ergotherapeutisch vlak, maar ook voor het leven.
De TAPAS associatie is blij met deze reflecties rond weeral een nieuw initiatief op hun palmares. Wordt vervolgd.